Przez całe życie myślałam że marzenia nigdy się nie spełniają. Że tylko ja mam pecha, że tylko ja jestem tą jedyną, którą życie bardzo doświadczyło. Cierpienie, ból, łzy, choroba. Byłam załamana kiedy nie osiągnęłam tego o czym marzyłam. Bolało jak cholera. Dużo czasu minęło nim spostrzegłam, że to we mnie jest potencjał, że to ja kierując swoim życiem prowadzę do realizacji wszystkich marzeń. Że jeśli tylko będę chciała to mogę, to potrafię!

Marzenia są piękne, cudne, dają drogowskaz w tym trudnym świecie, w moim świecie. Gdyby nie one, gdyby nie to że zawsze chciałam więcej, po prostu już by mnie tutaj nie było. Nastąpiłaby ciemność. Byłoby NIC. Czarna otchłań wyszłaby spod łóżka i złapała mnie ramiona i ściągnęła w dół.
Ale!

Zawsze sobie wyobrażałam siebie za kilka lat: u boku cudownego mężczyzny, zawód i pracę, z której będę miała satysfakcję oraz perspektywy rozwoju osobistego.

Marzenia uskrzydlają. Dzięki nim świat nabiera barw. Jest kolorowy. Chce się żyć! Nawet kiedy mam bardzo ciężki dzień, kiedy tylko mam łzy w oczach i nie mogę oddychać, marzenia uwalniają. Myśl o nich sprawia, że znajduję się w innym świecie. Tym dobrym, tym bezpiecznym. Ogarnia mnie ciepło, czuję spokój i chcę więcej.

Wiecie co, mam to wszystko!!!
Kochanego chłopaka, realizuję się zawodowo oraz kształcę w nowym kierunku. Robię to co lubię. Cieszę się, że poczekałam. Że nie zrealizowałam tego planu, który od dawna kiełkował w głowie. Że nie zamknęłam się na ludzi, że wreszcie znalazłam swoje miejsce na ziemi. Jestem z siebie dumna. Cieszę się z każdego dnia darowanego od Boga.

Mam dla kogo walczyć.
PS Jeśli będziesz to czytał, to wiedz że jesteś dla mnie najważniejszą osobą w życiu.. Nigdy nie spotkałam człowieka, który by tak na mnie patrzył z czułością. Wspierał i kochał. Jesteś Moim Natchnieniem i Oddechem. Czekałam na Ciebie całe życie… Kocham!
Autor: Paulina Kinga Barańska
Fot.: Frank Winkler