Jest sobotnie, wczesne popołudnie,  mam totalną świadomość tego, że jeśli teraz nie powiem „STOP”, to jutro mogę znaleźć się w szpitalu psychiatrycznym. To jest właśnie ten moment, w którym wiem, że należy zrobić reset. I to jest właśnie ten stan, kiedy podejmuję decyzję o chwilowym wycofaniu się z życia- wyłączam Wi-fi, wyłączam telefon, nie odbieram maili- nie ma mnie!!! Ta decyzja sprawia, że ratuję samą siebie przed katastrofą. Jeśli więc pytasz, jak to robię, że od sześciu lat jestem w remisji, to już teraz wiesz- właśnie tak to robię. Czuję siebie, a teraz właśnie wiem, że nałożyłam na siebie za dużo- zbyt wiele obowiązków, masa pilnych spraw do załatwienia, kalendarz pęka w szwach, a ja nadzwyczajnie nie daję rady.  To żaden wstyd przyznać przed samą sobą, że nie jest się supermenką. Być może inne kobiety bez problemu podołały by temu wszystkiemu, ale ja nie jestem zwykłą kobietą- jestem Julką i od osiemnastu lat jestem zdiagnozowana- ChAD (Choroba Afektywna Dwubiegunowa) – muszę o siebie dbać. Jestem Praktykiem Wyzdrowienia ChAD, ale to wcale nie czyni mnie człowiekiem z marmuru- wręcz przeciwnie- właśnie, to jest moje doświadczenie- to moja siła- potrafię słuchać samej siebie i reagować. Dlatego właśnie dzisiaj mówię STOP. Doprowadzam do końca wszystkie pilne sprawy i od jutra LEŻĘ, wypoczywam, nie ma mnie dla całego świata. Nie piszę już dalej, bo po prostu nie mam siły. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę wszystkiego dobrego.

Julka Małecka Praktyk Wyzdrowienia ChAD.

Fot.: Walter Knerr