LĘK PRZED NIEZNANYM

Nie mam chyba siły już nic napisać.

Jedyne, co mi każe wstukiwać literki na klawiaturze, to fakt, że przecież „świątek, piątek, czy niedziela” ja nie daję za wygraną i trzy razy w tygodniu publikuję teksty na tym blogu.

Ale teraz „coś” ma ulec zmianie- tylko właśnie pytanie czy się uda.

Jestem już bardzo, bardzo, bardzo blisko i jeśli wszystko się powiedzie, to naprawdę niebawem już o wszystkim się dowiecie.

Mój nowy projekt wymaga ode mnie jeszcze więcej samozaparcia, energii i motywacji- czyli czuję się w swoim żywiole.

Jednak….

Pojawia się lęk…

Lęk przed nieznanym!!!

Nie jest to strach, który paraliżuje lecz lęk, który motywuje, a jednak zostawia w środku małe poczucie niewiadomej.

Czy znasz ten stan, kiedy bardzo Ci na czymś zależy?

Kiedy stoisz przed nowym wyzwaniem?

To podniecenie pomieszane z wyczekiwaniem?

To poczucie, że nie wiesz czy Ci się uda czy nie?

Ja właśnie teraz tak się czuję.

I choć końca nie jestem pewna, jak ten „mój nowy plan” wypali (i czy w ogóle wypali), to poczyniłam już tyle kroków, że nie sposób się już teraz wycofać.

Ale kto myślałby o tym, aby się wycofać tuż przed startem?

Myślę, że niejeden tak ma!

Nie jeden z nas rezygnuje jeszcze przed tym, nim zacznie.

Czasem brakuje nam najzwyczajniej ODWAGI, by nawet nie doprowadzić do końca nasze działania, ale by w ogóle ruszyć z miejsca.

Dlaczego się boimy?

Bo nie wierzymy w siebie i w swoje siły?

Bo inni nie wierzą w nas?

Bo nie mamy wsparcia z zewnątrz, a to wewnątrz jest bardzo liche?

Bo nie potrafimy zaplanować naszej drogi do celu w taki, sposób, aby krok po kroku do tego celu dojść?

To nie jest prosty proces zrealizować swoje marzenie.

Ale to nie jest też proces niemożliwy.

Spełniłam niejedno swoje marzenie i wiem- TO JEST DO ZROBIENIA.

Trzeba tylko: ODWAGI, ZDROWEGO ROZSĄDKU I … DOBREGO PLANU.

Przydają się też życzliwi ludzie.

No i może krztyna umiejętności i odrobina szczęścia też są potrzebne.

Ja dzisiaj staję przed ogromną nieznaną.

Na tę drogę jeszcze nie wchodziłam, ale to nie zmienia faktu, że od kilku lat siedzi w mojej głowie ten pomysł i bardzo chcę go ziścić.

Nie pozostaje nic innego jak wziąć się do roboty.

A lęk?

Lęk traktuję jak tremę przed koncertem.

Wszystko pójdzie śpiewająco jeśli tylko tego dopilnuję.

Trzymajcie kciuki za kolejny „koncert marzeń” w moim życiu.

I bądźcie uważni.

Już niedługo zdradzę Wam tajemnicę nad czym pracuję.

A Wam?

Udaje się realizować marzenia?

Towarzyszy Wam wtedy lęk, podniecenie, niepewność?

Podejmujecie wyzwania czy chowacie głowę w piasek?

Napiszcie o Waszych upadkach i wzlotach.

Pięknego dnia Wam życzę.

Wszystkiego dobrego.

Julka Małecka Praktyk Wyzdrowienia ChAD

Fot.:  Pexels