W efekcie dziś zażywam łącznie jedenaście tabletek psychotropowych na dobę!!!!

Jakie leki biorę?

Myślę, że nie ma to znaczenia dla tego tekstu, co dokładnie „ćpam” na śniadanie i na kolację, ale jest tego naprawdę dużo i to w naprawdę dużych dawkach.

Od razu po raz kolejny chcę podkreślić, że mój REWELACYJNY psychiatra nie miał nic wspólnego z ustaleniem takiej „radosnej” dawki.

Podczas pobytu dziennego panuje bowiem taka zasada, że jesteś pod opieką specjalisty, który pracuje na miejscu obywania się pobytu. No i niestety w moim przypadku nie trafiłam na mistrzów sztuki psychiatrii. Byli to raczej naukowcy testujący na króliku- czyli na mnie- ile mój organizm jest w stanie przyjąć i w jakich dawkach. A okazało się, że był w stanie przyjąć wiele!!!

I tak od sześciu lat stałam się ofiarą beztroskiego wyboru i kreatywnych mieszanek, które uskuteczniali na mnie psychiatrzy nie za bardzo miejący wiedzę ani umiejętności ale za to mający wspaniałe pomysły na to, jak mnie z manii wyprowadzić.

No i się udało- jakoś z tej manii wyszłam.

Skutek? Od sześciu lat jestem w remisji. Jednak nie przypisywałabym tego sukcesu kadrze lekarskiej z oddziału dziennego, a przede wszystkim sobie i mojemu obecnemu lekarzowi prowadzącemu.

Inny skutek? Uboczny- dziurawa wątroba!!!

Ale nie będziemy się denerwować , smucić i narzekać.

Spróbujmy znaleźć jakiś pozytywny aspekt tej sprawy.

Tylko jaki?

Zupełne nie wiem…..

Wiem jednak o czymś innym.

Mam koleżankę, która tak jak ja była jednym z trzech takich przypadków u mojego lekarza prowadzącego, która łykała psychotropy jak cukierki.

I wiecie co?

Teraz bierze tylko jedną tableteczkę na noc?

Co można?

No można.

Tak się zdarzyło w jej życiu, że na dwa tygodnie musiała totalnie odstawić leki.

To, co się  z nią działo to była totalna Sodoma i Gomora, zimne poty, drgawki, utrata wagi, amok, przywidzenia itd.

Zupełnie jak na odwyku.

Ale po dwóch tygodniach doszła do siebie i tak jak wspomniałam teraz bierze tylko jedną malutką pastylkę.

Podziwiam i zazdroszczę, bo też bym tak chciała. Jednak za bardzo się boję !!!!

Boję się stracić tego, co mam- a mam tak wile- rodzinę, przyjaciół, równowagę….

To już wolę łykać te moje tabsy i codziennie przepuszczać je przez tę moją dziurawą wątrobę niż ryzykować kolejny pobyt w szpitalu lub w oddziale dziennym.

Beztroski wybór i kreatywne mieszanki.

Cały czas piszę o swoich dawkach i o tym, jak przepisywali mi je lekarze.

Zupełnie zapomniałam wspomnieć jak znani mi chorzy (kiedyś też ja sama) kombinują z dawkami. Jest to najgorsze, co można zrobić!!!

Zdecydowanie nie polecam bawienia się w lekarza, chemika czy farmaceutę- na serio to nie ma sensu. Prawie zawsze kończy się niedobrze.

To co?

Beztrosko i kreatywnie żegnam się z Wami życząc, abyście nigdy nie musieli padać ofiarą nieudolnych lekarzy, którzy na Was będą testować skuteczność leków.

Dobrego dnia.

Julka Małecka Praktyk Wyzdrowienia ChAD

Fot.: silviarita